Nieuws vanaf hier

Hoi lieve mensen,

een berichtje van mij, vanuit het zonnige Namibië. Jullie zullen wel een beetje jaloers worden op het zomerse weer hier, nu jullie al een poos in de regenperiode zitten. Maar goed nieuws voor jullie, na regen komt zonneschijn. Al kan dat in Nederland soms lang duren! ;-)

Met mij gaat het goed.  Weer een  fijne, gezellige en drukke week achter de rug. Ik heb intussen na een week afwachten babynieuws voor jullie!  Op maandag 7 oktober om 20:35 in de avond is Janneke Julia geboren. Haar roepnaam is Julia. Gelukkig is alles goed met mijn zus en met Julia. Altijd weer een wonder. Ik kijk ernaar uit om haar in het echt te bewonderen. Dat zal alleen nog even moeten wachten!  Gelukkig bestaat er zoiets als video bellen.

In de vorige blog liet ik weten dat we waarschijnlijk een gezin voor Geinaseb hadden gevonden en dat was ook zo. Diezelfde dag is Jac-Louis er wezen kijken met Geinaseb en dit was een geschikt gezin. Vervolgens zijn zij nog een paar keer daar geweest en nog een keer met de maatschappelijk werker en toen kon hij diezelfde week in zijn nieuwe gezin geplaatst worden. Heel fijn dat er mensen bereid zijn om hem in huis te nemen en op te voeden als hun eigen kind. Hij is nu in een gezin met vijf kinderen, allemaal aangenomen kinderen. Het is een ouder echtpaar wat voor deze kinderen zorgt. Heel mooi dat het zo kan. We zijn dankbaar dat Geinaseb nu nieuwe ouders heeft gekregen. En we hopen dat hij daar snel zijn plekje gevonden heeft. We zullen hem nog bezoeken en de situatie in de gaten houden.

De afgelopen week hebben we aardig wat avondjes het spelletje bonanza gespeeld. Djudju, de arts van het staatshospitaal, had het een keer meegenomen en intussen zijn we aardig verslingerd geraakt aan dit spelletje. Zo hebben we dus in een week tijd vier avonden gezellig met de buren, djudju, met de duitse vrijwilligers en met gewoon ons thuis dit gespeeld. Erg leuk en ontspannen.

Vrijdagmiddag kwam een Nederlands zendingsechtpaar hier lunchen. Zij werken in Botswana al voor 30 jaar en waren nu in Namibië voor het een en ander. Erg leuk om weer Nederlanders over de vloer te hebben, en weer even herinnerd te worden aan onze Nederlandse mentaliteit en gewoontes. 

Vrijdagavond maakten wij een wandeling bij de dam. Twee jaar geleden waren wij hier ook, toen stond de dam vol water, je kon er dan zwemmen en vissen. Nu twee jaar later kan je door de dam heenlopen want door de droogte van de afgelopen twee jaar staat het droog.  Nogal schokkend om te zien.

De afgelopen dagen waren er wolken in de lucht en was het iets benauwder dan anders. Dit zorgde ervoor dat wij vol verwachting naar de lucht keken en hoopten op regen. Zaterdagmiddag vielen er een paar druppels, maar dat was zo weinig dat, als je buitenstond, je twee druppels op je arm voelde en dat was het dan ook. Zondagmiddag, toen wij naar vrienden gingen van G&J, begon het te regenen, harder dan die zaterdagmiddag. In de auto onderweg ging het nog harder. En toen was het weer droog. Die avond hadden wij een lekkere braai bij die vrienden van G&J. Het onweerde aardig, en af en toe vielen er een paar druppels. Tot het echt begon te regenen, niet zo lang maar wel even echte regen. Heerlijk. Daar word je toch echt wel blij van, het is zo nodig dat er regen valt. Hopelijk komt er nog meer.

Zowel maandagochtend als vorige week, ben ik weer bij de Groep van Hoop geweest. Het is zo leuk om te zien dat de kinderen die ik les mag geven heel langzaam vooruit gaan in hun leerproces. Oke, die vooruitgang gaat heel traag, maar er is in iedergeval vooruitgang. Ik geef nu dus les aan de vier zwakste kinderen van de groep. De opbouw van de les is een beetje als volgt; de ochtend word begonnen met bidden en bijbelteksten opzeggen die ze uit hun hoofd aan het leren zijn. Dit gebeurd met de hele groep kinderen. Dan gaan de kinderen in groepjes. Ik geef dan vier kinderen les, juf Maria geeft zes kinderen les, en haar zoon die ook les geeft aan de kinderen geeft dan de rest van de kinderen les. Ik de zwakste van de groep. Maria de minder zwakke kinderen, en Dierkie haar zoon degene die eigenlijk al klaar zijn om naar school te gaan. Ik laat de kinderen eerst aan het werk gaan met schrijven, of het abc leren of tellen of iets als dat. We oefenen dan met Engelse woordjes en als laatste mogen de kinderen het laatste kwartier, 20 minuten tekenen. Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen ook op het gebied van creativiteit ontwikkelen. Dit is iets wat ze heel moeilijk vinden, het jongetje dat naar zijn papier staarde en niks deed de eerste drie keer dat ik het vroeg, tekende vandaag uit zichzelf een auto. Vervolgens gumde hij het weer uit en tekende hij er nog een met een mannetje erin. Toen dacht ik echt wauwww... er is vooruitgang! Daar word ik zo blij van! 

Op het erf van ons huis staan nog twee huisjes die G&J verhuren. In een van die huisjes woonde een ouder echtpaar. Die vrouw lag al twee jaar op bed, doordat zij verlamd is geraakt door een hersenbloeding. Zij was verder ook nog ziek, geen idee wat ze precies had. Gijsbertha bezocht haar elke dag om even te kijken hoe het ging en een praatje te maken. Afgelopen weken was het al wel duidelijk dat ze hard achteruit ging. Zaterdagochtend heeft haar man de ambulance gehaald bij het ziekenhuis en is ze met de ambulance naar ziekenhuis gebracht, hier is ze niet veel later overleden in bijzijn van haar man, de huishulp en Gijsbertha die ook daarheen was gegaan. Ze is 66 jaar geworden.

Als je hier een ambulance nodig hebt kan je hem beter zelf gaan halen, want anders kunnen ze je huis niet vinden en dan duurt het te lang.

Vanmiddag heb ik een gesprek bij het staatshospitaal. Ik had aan Djudju de arts daar gevraagd of ik met haar mee mocht lopen, en haar kon helpen bij haar werk. Zij moest dit overleggen met degene die boven haar staat. Ze heeft dit gedaan en morgen hebben we even een gesprekje en als het goed is mag ik dan daar aan de slag. Erg leuk. Even iets anders, en ik zal daar veel meer mogen zien dan ik ooit in Nederland zou kunnen zien dus dat is echt wel gaaf. Beetje nieuwe ervaring opdoen.

Goed, ik besloot deze blog iets korter te maken dan de vorige aangezien die wel heel lang was geworden. Dus tijd om weer af te ronden. Ik heb nieuwe foto’s toegevoegd.

Liefs en zonnige groetjes van Gera