Een vakantie op vakantie in zicht :)

26 juli 2017 - Gobabis, Namibië

Hee allemaal. 

Nou daar ben ik weer. 

Ik begin met heerlijk nieuws, morgenochtend vroeg vertrekken we naar windhoek, vliegveld. Daar halen we Corine een Nederlands meisje, die ook naar Gijsbertha en Jac-louis toe komt voor drie weken op. We zullen doorijden naar Windhoek zelf en overnachten bij oom Flip. Daar zullen we ook de ouders en broertje en zusjes van Jac-louis ontmoeten. Vanaf daar zullen we vrijdag naar het noorden rijden en komen we bij leven en welzijn volgende week zaterdag weer thuis! Wat we allemaal gaan zien/horen zien jullie dus in de volgende blog wel! Ik heb er ontzettend veel zin in, even helemaal weg, en even niet hoeven denken aan al het werk wat hier voor ons wacht. 

Zaterdagavond waren we nog even in het ziekenhuis. En daar zagen wij Jackie een meisje van bijna 2 maanden oud. Ze is 30 mei geboren. Haar moeder heeft haar alleen achtergelaten in haar hutje en is zelf gaan drinken. De omgeving heeft de politie gewaarschuwd en zij hebben de moeder opgepakt en het kindje naar ziekenhuis gebracht. Het meisje woog 2,3 kilo toen ze opgenomen werd. Zwaar ondergewicht dus. We bezoeken haar elke dag, om haar vast te houden en liefde te geven, dat is wat ze nodig heeft. (Ze is nog kleiner dan een pasgeboren baby, heel klein.) Normaal bezoeken we op zondag het ziekenhuis niet, maar nu dit meisje er ligt wel. De zusters hebben te weinig tijd om het meisje te knuffelen enz. Dus doen wij dat! :) 

Maandagochtend hebben we straatkinderen, en kinderen uit de krottenwijk eten gebracht/gegeven. Ze waren zo blij. De kinderen uit de krottenwijk bewaarden  hun tweede portie macaronischotel in een plastictas, om het thuis te kunnen delen. Dit was voor mij mooi om te zien. Toen werd Jac-louis gebeld dat er een oude man erg ziek in een hutje in de krottenwijk lag die nodig naar het ziekenhuis moest. We kwamen bij het hutje aan, en de vrouw van die man wilde absoluut niet dat haar man naar het ziekenhuis gebracht werd. In het bakkie zaten drie straatjongens, een van hen moest ook naar het ziekenhuis want die had drie steekwonden in zijn rug. Hoe hij eraan kwam? Geen idee. Het leven op de straat is wreed en hard, dit blijft een feit. Een van die jongens heeft samen met Jac-louis die man in het bakkie getild, hij was niet meer in staat om te kunnen lopen. Zijn kleren waren nat van de urine, en geen idee wat nog meer. Maar de lucht was vreselijk sterk. Hij was overduidelijk ernstig verwaarloosd door zijn vrouw. Bij het ziekenhuis aangekomen hebben de jongens hem in de rolstoel getild en is Jac-louis met hen bij de eerste hulp gaan wachten, die jongen heeft spul gekregen voor zijn snijwonden, en mocht gelijk naar huis toe. Die man ligt nog in het ziekenhuis, en de zaak was zo ernstig verwaasloosd dat maatschappelijk werk erbij is ingeschakeld om te thuissituatie van de man te bekijken. Je hoeft niet alleen maar klein te zijn wil je verwaarloosd worden. Ook de ouderen in de krottenwijk hebben het zwaar. 

Wisten jullie dat de 65+ mensen elke maand hun pensioen geld op kunnen halen bij het postkantoor in het dorp? Als je oud bent, en je woont in de krottenwijk, is dit bijna niet mogelijk, dan moet je zo'n eind lopen naar het dorp. En dat terwijl je slecht ter been bent. Hun kinderen zouden het kunnen doen, maar de meeste van hen zitten aan de drank dus zullen als ze al het geld willen ophalen het gelijk opdrinken, of voor zichzelf houden. En dus komen die mensen op de manier niet aan hun verdiende pensioensgeld. 

Wij hebben maandag terwijl Jac-louis aan het wachten was bij de eerste hulp de kinderafdeling weer bezocht. Een meisje van twee die daar ligt, is daar gekomen ondervoed. Ze is nu al weer helemaal hersteld maar haar ouders hebben in de lange tijd dat ze in het ziekenhuis lag haar nooit bezocht. Toen we maandag daar kwamen was daar haar moeder, ze was vanuit Windhoek terug gekomen. En pardoes kwam daar haar vader ook rechtstreeks vanuit de gevangenis naar het ziekenhuis. De maatschappelijk werker had het geld dat ze elke maand voor het kind krijgen stil gezet. Zo moesten ze wel naar Gobabis terug komen om te vragen naar de reden waarom ze geen geld meer krijgen voor hun dochtertje. De reden was dat ze niet voor hun kind zorgden en dus geen geld verdienden, omdat het niet aan het kind besteed werd. Zo triest dat de beide ouders nu terug zijn, en dat op deze manier, via de weg van geld. Ik hoop dat de ouders nu inzien dat ze goed voor hun dochtertje moeten zorgen. 

Dinsdagmiddag zijn we heerlijk naar de plaas gegaan waar Jac-louis zijn vader een stel koeien heeft staan. Jac-louis moest daar wat dingen regelen en controleren voor zijn vader. Terwijl hij met de werkers daarmee bezig was hebben wij heerlijk in de zon gezeten en Adam kennis laten maken met de kalfjes en koeien! Even een lekker uitstapje, heerlijk die stilte daarzo. 

Vandaag ben ik thuis, en zijn Gijsbertha en Jac-louis druk overal en nergens mee. Ik maak het huis schoon, en werk de was weg, pak me koffer in, zodat we morgenochtend vroeg rond zes uur kunnen vertrekken. Best een luxe, op vakantie gaan terwijl je al op vakantie bent! :-) 

Ik schrijf weer een blog, als ik thuis ben, tot volgende week zaterdag hopen we! 

Foto’s